You are currently viewing نخستین فیلم وسترن در فضا: “من تو را می‌بینم” با فضانورد اسکات کلی راهی مدار زمین می‌شود
63649892

نخستین فیلم وسترن در فضا: “من تو را می‌بینم” با فضانورد اسکات کلی راهی مدار زمین می‌شود

صنعت سینما بار دیگر مرزهای خلاقیت و جغرافیایی را جابجا می‌کند. فیلم کمدی-رمانتیک «من تو را می‌بینم» (I See You) قرار است به عنوان نخستین اثر سینمایی در ژانر وسترن، بخش‌هایی از صحنه‌های مهم خود را در مدار پایین زمین (LEO) فیلم‌برداری کند. این پروژه جاه‌طلبانه که نگاهی تازه به ژانر وسترن دارد، با پیوستن فضانورد سابق ناسا، اسکات کلی، به عنوان مشاور رسمی، از هم‌اکنون توجهات جهانی را به خود جلب کرده است. این رویداد نشانگر فصل جدیدی در تاریخ سینما و اکتشافات فضایی است که پیوند میان هنر و علم را بیش از پیش عمیق می‌سازد.

image

«من تو را می‌بینم»؛ پیشگامی یک فیلم وسترن در فضا

این فیلم که قرار نیست به طور کامل در محیط بی‌وزنی فیلم‌برداری شود، ترکیبی نوآورانه از تصاویر واقعی ضبط‌شده در فضا و بخش‌های آرشیوی خواهد بود. تهیه‌کننده ایتالیایی آندریا یِروولینو، که پیش از این آثاری چون «فراری» و «تا استخوان» را در کارنامه دارد، از طریق شرکت تخصصی خود در حوزه فضایی، Space11 Corp، رهبری این ابتکار را بر عهده گرفته است. دایان فرولوف و اندرو اشنایدر نیز به عنوان فیلم‌نامه‌نویسان این پروژه هیجان‌انگیز، وظیفه خلق داستانی را دارند که در پس‌زمینه کهکشان‌ها روایت می‌شود. انتخاب ژانر وسترن برای «فیلم در فضا»، تضادی جذاب و معاصر میان مفاهیم سنتی غرب وحشی و پیشرفت‌های تکنولوژیک فضایی ایجاد می‌کند و می‌تواند تعریف جدیدی از این ژانر ارائه دهد.

نقش کلیدی فضانورد اسکات کلی در تحقق رؤیای سینما در فضا

حضور اسکات کلی، فضانورد بازنشسته ناسا و رکورددار اقامت یک‌ساله در ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS)، اعتبار ویژه‌ای به این پروژه می‌بخشد. کلی با ۱۷ سال تجربه در ناسا و چهار سفر فضایی، نه تنها مشاوره‌ای ارزشمند در زمینه پروتکل‌های ایمنی پروازهای فضایی ارائه می‌دهد، بلکه در به تصویر کشیدن دقیق و واقعی چالش‌های روحی و جسمی انسان در فضا نیز نقش محوری خواهد داشت. دانش دست اول او تضمین می‌کند که «فیلم در فضا» از نظر استقامت انسانی، حس انزوا و پیچیدگی‌های ارتباط عاطفی در گستره بی‌کران خلاء، اصالت علمی و عاطفی خود را حفظ کند.

یِروولینو در این باره می‌گوید: «داشتن اسکات کلی در کنارمان افتخاری خارق‌العاده است. تجربه او، حقیقت احساسی و واقع‌گرایی علمی را به دیدگاه ما می‌بخشد و به ما یادآوری می‌کند که عشق و انسانیت از هر مرزی فراتر می‌رود، حتی در سکوت فضا.» این اظهارنظر نشان‌دهنده اهمیت ابعاد انسانی و علمی در کنار جلوه‌های بصری برای موفقیت این «وسترن فضایی» است.

چالش‌های ساخت فیلم در فضا و برنامه زمانی پروژه

با وجود هیجان پیرامون این پروژه، «فیلم‌برداری در فضا» چالش‌های متعددی دارد. در حال حاضر، تاریخ آغاز فیلم‌برداری برای سال ۲۰۲۶ پیش‌بینی شده است، اما با توجه به برنامه‌های فشرده و پیچیده پرتاب‌های فضایی سرنشین‌دار، این تاریخ ممکن است دستخوش تغییر شود. عنصر کلیدی برای تحقق این رؤیا، رزرو جایگاهی مطمئن در یکی از پروازهای فضایی آتی است که مراحل آن همچنان در دست پیگیری است. همچنین، فقدان جزئیات درباره کارگردان اصلی، داستان و فهرست بازیگران، نشان‌دهنده مراحل اولیه این پروژه عظیم است. چالش‌های پیش رو در مسیر ساخت این «فیلم در فضا» شامل موارد زیر است:

چالش‌های لجستیکی: تأمین تجهیزات خاص برای محیط فضایی، آموزش بازیگران برای کار در شرایط بی‌وزنی، و مدیریت زمان محدود در مدار.

ابعاد مالی: هزینه‌های سرسام‌آور پرواز فضایی و فیلم‌برداری در مدار، که نیازمند سرمایه‌گذاری‌های عظیم و حمایت‌های بی‌سابقه است.

سینمای فضایی: از «چالش» روسیه تا آرزوهای هالیوود برای فیلم‌های فضایی

پروژه «من تو را می‌بینم» در حالی به عنوان نخستین «فیلم وسترن» راهی فضا می‌شود که پیش از این، سینمای روسیه با فیلم «چالش» (The Challenge) در سال ۲۰۲۳، افتخار نخستین فیلمی را به خود اختصاص داد که صحنه‌هایی واقعی را در فضا فیلم‌برداری کرده است. این گام بلند روسیه نشان داد که «فیلم‌سازی در فضا» دیگر یک داستان علمی-تخیلی صرف نیست.

در کنار این رقابت، خبرهایی نیز از تلاش کارگردان داگ لایمن و تام کروز برای ساخت فیلمی به طور کامل در فضا با همکاری اسپیس‌ایکس منتشر شده بود. با این حال، به نظر می‌رسد این پروژه فعلاً بیشتر شبیه به یک رؤیای بلندپروازانه باقی مانده و هنوز به مرحله اجرایی نرسیده است، در حالی که «وسترن فضایی» «من تو را می‌بینم» با تیم و مشاوران حرفه‌ای خود، گام‌های عملی‌تری برداشته است. این پیشرفت‌ها افق‌های جدیدی برای سینما باز می‌کند و نویدبخش آینده‌ای است که در آن، مرزهای داستان‌گویی به وسعت فضا گسترش می‌یابد.

با این تفاسیر، «من تو را می‌بینم» نه تنها یک رویداد سینمایی، بلکه یک نقطه عطف در تاریخ اکتشافات فضایی و تلفیق هنر و علم خواهد بود. این فیلم نویدبخش عصری جدید برای «سینمای فضایی» است که می‌تواند الهام‌بخش نسل‌های آینده فیلم‌سازان و فضانوردان باشد.

مجله خبری آرمان


مطالب مرتبط

آرمان عطایی

آرمان عطایی من فارغ‌التحصیل رشته روزنامه‌نگاری هستم و از همان دوران دانشجویی به حوزه خبر و تحلیل سیاسی علاقه داشتم. فعالیت حرفه‌ای خودم را از سال ۱۳۹۴ با همکاری به عنوان خبرنگار آزاد با نشریات محلی آغاز کردم. پس از کسب تجربه، به عنوان خبرنگار میدانی و سپس دبیر سرویس اجتماعی در چندین رسانه مشغول به کار شدم. در حال حاضر، به عنوان دبیر بخش سیاسی در یک مجله خبری معتبر فعالیت می‌کنم و تلاش دارم با تحلیل دقیق وقایع روز، آگاهی مخاطبان را افزایش دهم.

دیدگاهتان را بنویسید